مصاحبه آرشیو خبر ها
دوست داشتم در کنار رونالدو بازی کنم اما خب سرنوشت زندگی این است

دوست داشتم در کنار رونالدو بازی کنم اما خب سرنوشت زندگی این است

کلودیو مارکیزیو، آخرین پرچم داری که بانوی پیر را ترک کرد و یک الگوی تمام عیار یوونتوسی بود در یک مصاحبه حاضر شد و تاکید کرد که در زندگی ورزشی او همیشه و همواره فقط دو رنگ حضور داشتند، سیاه و سفید ما در زندگی شخصی اش رنگ های زیادی وجود دارند که می توانند آینده او را ترسیم کنند.

 

روابط

 

ارتباط خیلی قوی و خاصی که باعث شد من در دنیای فوتبال پیش روم و بخش مهم و خاصی که می تواند بیش از هر چیزی ارزشمند و موثر باشد. من کودکی و جوانی خودم را با باشگاه یووه و زیرنظر بخش جوانان این تیم سپری کردم، بزرگ شدم و با زندگی بیانکونری آشنا، ارتباطی عمیقی که میان هم تیمی ها و باشگاه بود، من یقین دارم که این ارتباط قوی باعث رشد و پیشرفت ابتدایی من شد، زمانی که پایه قوی و موثر باشد راه برای پیشرفت هموارتر است.

 

روایت زندگی

 

مانند همه جوان دوست داشتم گردش کنم، تفریح داشته باشم و حتی دیر به خانه برگردم، اما در آن دوران فهمیدم که باید تلاش بیشتری داشته باشم. در آن سالها بارها اتفاق افتاد که در ماشین می خوابیدم، با تیم نخست یووه تمرین می کردم و این برای من ارزش زیادی داشت. یک روز صبح با صدای موتور اتومبیل دل پیرو از خواب بلند شدم، من در ماشین خوابم برده بود چون برای برگشت به خانه دیر شده بود.

 

یووه

 

تصویر من از یووه، جام ها و تمام افتخارات.

 

دل پیرو

 

هرگز مهاجمی قدرتمندتر از دل پیرو ندیدم. دیبالا در میان پنج مهاجم بزرگ و شماره ده های یووه است.

 

کونته

 

آنتونیو کونته مربی تیم ایده ال من.

 

شماره هشت

 

باید ارتباط خاصی با این پیراهن داشته باشد، فداکاری و تلاش ویژه. چون در میانه میدان یووه بازی می کند و بسیار مهم است هر چند که برخی مواقع مورد ستایش و توجه قرار نمی گیرد.

 

مهم ترین مربی

 

مطمئنا دشام است به من درس های زیادی اموخت به ویژه در خصوص پست و نقشی که در تیم داشتم. جوان بودم و او به من اطمینان کرد، سال سختی برای یووه بود ما اعتماد او خیلی مهم بود. اما چیرو فرارا، او شخصیتی که در زمین داشتم را به من داد و در داشتن نقشم در یووه بسیار موثر بود. اما کونته یکی از مربیان مهم نه تنها برای من بلکه برای همه بازیکنان. او روح یووه را بازگرداند و ما بازیکنان یووه بعد از چند سال سیاه به دوران باشکوهی برگشتیم، او تنها یووه را در زمین پیروز نکرد بلکه همه ما را برنده کرد و این انگیزه را پرورش داد و برای ما پیروزی های زیادی را اورد.

 

دوستی

 

دوستی من و دل پیرو، او الگو و سمبل من از کودکی بود. او اول سمبل من است و بعد دوست من. اما بوفون کاپیتان واقعی من او یک افسانه است. دروازه بان ها کمی عجیب هستند کمتر با گروه هستند اما جیجی به خوبی می دانست که چطور تیم را در لحظات سخت هدایت کند و به ما زمانی که نیاز داشتیم همیشه کمک می کرد.

 

مربیان جدید

 

انتظار این نتایج و این درخشش را از سیمونه اینزاگی نداشتم مرا خیلی شگفت زده کرد، فکر نمی کردم او در حال ارائه عملکردی بی نظیر است و می تواند یک مربی بزرگ شود.

 

رونالدو

 

دوست داشتم بازی در کنار او را اما خب سرنوشت زندگی این است نمی توانی دیگر با بازیکنانی که به تیم می آیند بازی کنی اما استیل و روحیه خاصی که با خودش به یووه اورد ستودنی ست.

 

بازیکنان جدید

 

بنتانکور از نظر ذهنی پیشرفت قابل توجهی داشته و مرا متعجب کرد. و البته دیبالا که همیشه می تواند ثابت کند یک ستاره واقعی ست.

 

آینده

 

برای 10 سال آینده خودم را خارج از ایتالیا می بینم و هیچ تجربه جدیدی در ایتالیا نخواهم داشت. همان طور که قبلا هم گفتم جایی گرم از این دنیا نه جایی که سرد باشد.

 

دلتنگی زمین بازی

 

بوی چمن زمین و فضای تمرینی به ویژه در بهار زمانی که چمن ها را مرتب می کردند، رختکن، پیراهن های جدید فصل و البته انتظار برای شروع فصلی تازه.

 

پیروزی

 

یک جمله خیلی مهم از کونته است که می گوید که نمی تواند خیلی زیادی از پیروزی های لذت ببرد زیرا خیلی سریع می گذرند و باید به بازی اینده فکر کرد، در حالی که شکست ها سخت هضم می شوند و حتی در متابولیسم تاثیر دارند.

 

پیروزی شیرین

 

از نخستین اسکودتو فوق العاده زیاد لذت بردم، از ذهنیت و خواسته و البته انگیزه ای که داشتیم، آخرین سال همراه دل پیرو و هیجان بی نظیری که داشتیم.

«به اشتراک گذارید»
Google+ Twitter Facebook
طناز احدی مقدم
طناز احدی مقدم«خبرنگار»
ارتباط با نگارنده: